Merhaba…
İlk köşe yazımda kendimi tanıtmak isterim. Tabiki tanıyanlarınız vardır, Şahsen olmasa da göz aşinalığı olabilir diye düşünüyorum.
Gazeteci olunca sık sık karşınıza çıkabiliyorum çünkü. Bazen bir röportaj, bazen bir tören ya da etkinlik. Bazende haber peşinde
Bundan sonra köşe yazılarımla da sizlerle bu sayfada buluşacağız
Sizlerle bu yazılar ile buluşmak benim için büyük mutluluk.
Umarım siz de okurken duygularımı hissedersiniz.
İlk köşe yazarlığım değil. Farklı gazetelerde yazılarım yer aldı. Verdiğim 6 aylık bir aradan sonra şimdi kalemimi GazettEge’de tekrardan konuşturmaya gayret edeceğim.
Bu hafta sizler ile paylaşmak istediğim konuya gelirsek ilk cümlelerimden de anlaşıldığı üzere öyle gündemden, popüler konulardan bahsetmeyeceğim.
Ondan önce bir tanışmamız, kaynaşmamız gerekiyor.
Tanışma ve kaynaşma demişken sakın ha bütün hayat hikayemi burada size anlatacağımı düşünmeyin.
Ben esasında şu an sizlerle beraber yaşadığım ve çok sevdiğim Seferihisar’la nasıl yolumun kesiştiğini anlatacağım;
Bundan 5 sene önce Ege Üniversitesi’nde öğrenciyken ara ara hafta sonu tatillerinde buraya gelirdim.
Açık konuşmam gerekirse buraya gelmekten de hiç mutlu olmazdım. Bir genç olarak benim için sıkıcı ve köy havasında bir yerdi. Gerçi köyle problemim yok. Ben de köylünün biriyim sonuçta ama bir genç için Seferihisar cazip bir yer değildi sözün kısacası
“İnsanlar bu sıkıcı ortamda nasıl yaşıyorlar? Şehir merkezinden çok uzak, üstelik yapılabilecek aktivite de yok. Genç nüfusu çok az gibi” düşüncelerim vardı
Gel zaman git zaman kader beni de Seferihisarlı yaptı. Bir yıldır burada yaşıyorum
O zamanlar beğenmediğim ilçe de peki nasıl yaşıyorum. Ve mutlu muyum?
Aslında ben bir keşifte bulundum Gerçek Seferihisar’ı keşfettim. Özellikle insanlarını tanıdıkça çok sevdim
Tuhaf ama 5 yılda görmediklerimi birkaç ayda görebildim
Tıpkı sizler gibi Seferihisar’ı sahiplendim. Benimsedim ve bir Seferihisarlı gibi düşünmeye başladım. Seferihisar’ın eksikliklerine sizler gibi içerlendim.
Sorunlarını kendi sorunlarım gibi belledim. Çözüm bulmak için düşündüm
Zamanında burun kıvırdığım bu ilçe için bir basın mensubu olarak canla başla çabalar oldum
Normalde hayatım boyunca kimseye nasihat vermeyi sevmemiş, almaya tahammül etmemiş bir insanım.
Bir musibeti başına alıp öpenlerdenim
Hayatta başa ne gelirse gelsin yaşayarak bu hayatı öğrenmek istemeye aday olan bir birey olarak bu yazıma bağlantılı olarak birkaç bir şey eklemek isterim.
Hayatta her ne olursa olsun ben yapmam, etmem, başıma gelmez, yaşamam gibi düşüncelerden uzak durmak gerekiyor
Her an başımıza her şey gelecekmiş gibi hazırlıklı olmalı insan
Yadırgamayın…
Yargılamayın özellikle destursuzca…
Bir gün yadırgarsanız, şikâyet ederseniz benim size bu anlattıklarımı hatırlayın lütfen.
Hayat bu, bizi neyin beklediğini bilemeyiz.
Tıpkı Seferihisar’ın yıllar sonra bana yeni bir yaşam alanı olması gibi…
Ve bugün size şunu rahatlıkla söyleyebilirim
Seferihisar’ı çok seviyorum
Saygılarımla
ŞAHA ÇİMEN
